بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی، به مناسبت ایام پایانی ماه صفر، پنج اثر از تازه‌های نشر خود را با محوریت فرهنگ و سیره رضوی معرفی و مبادرت به فروش ویژه این آثار کرده است.
کتاب «امام هشتم (ع) و بازی بزرگ عباسیان» یکی از تازه‌های نشر بنیاد بشمار می‌رود، این اثر نوشته محمدحسن زورق است که از زاویه جدیدی به زندگی امام رضا (ع) پرداخته و در ۴ فصل به موضوعاتی همچون «دومین بازی بزرگ در تاریخ اسلام»، «نهاد امامت، عباسیان و امام هشتم (ع)»، «امام هشتم (ع) پایائی و پویایی انقلاب جهانی اسلامی» و «خیانت‌های عباسیان»، پرداخته است.
«فرجام آفتاب» نیز نام دیگر اثری است که پیرامون شهادت امام رضا (ع) نگاشته شده و مسئله اصلی این کتاب، پاسخ به یک شبهه‌افکنی تاریخی در مورد شهادت امام رضا (ع) است. در کتاب «فرجام آفتاب» باتکیه‌بر منابع تاریخی و روایی، اعم از منابع شیعه و سنی و تحقیقاتی که در این زمینه صورت‌گرفته، اثبات‌شده که امام علی ابن موسی‌الرضا (ع) توسط مأمون به شهادت رسیده و انگیزه‌های مأمون از این اقدام و جنایت نیز ذکر شده است، در این اثر به شکل علمی و کاملاً مستند به این شبهه تاریخی پاسخ داده شده است.
کتاب «منشور برادری» نیز شامل گزیده‌هایی است از پیام منسوب به امام مهربانی‌ها، حضرت امام علی بن موسی‌الرضا (ع) خطاب به عبدالعظیم حسنی، پیرامون ارزنده‌ترین توصیه‌های اخلاقی و اجتماعی است که می‌تواند موجب وحدت و برادری در بین مسلمانان شود.
 در کتاب «نقش معجزه در زندگی بشر» هم نویسنده آن با نگاهی به معجزات و کرامات امام رضا (ع) ویژگی‌ها و برخی از درخشندگی‌های معجزات و کراماتی که از روایات امام رضا (ع) به‌دست‌آمده را گرده آوری کرده و به مثال بسنده کرده است. این اثر در ۴ فصل به مباحثی همچون حقیقت‌ها و نکته‌ها، چشمه‌هایی از معجزات امام رضا (ع)، تصرف در جهان آفریده‌ها، رهنمون‌ها و نتیجه‌ها پرداخته و رفتار انسان با آفریدگان خدا، گستره آسمان‌ها، وظایف پیامبران، خبردادن از زمان حال، آگاهی از زبان همه انسان‌ها، پرندگان و حیوانات و زبان و سخن اجسام بی‌جان، کرنش حیوانات در برابر امام، انسان معجزه می‌کند و.. می‌پردازد.
کتاب «مناظرات امام رضا (ع) و علمای یهود» نیز از دیگر آثار منتشر شده در حوزه رضوی است که با واکاوی اوضاع جوامع یهودی مقارن حضرت می‌کوشد تا پیامدهای تاریخی مناظرات ایشان را بررسی کند، به‌ویژه این که بیانات امام رضا (ع) بخشی اساسی از جریاناتی است که از سده سوم هجری به بعد، منجر به تغییراتی بنیادین در رویکردهای کلامی یهودیان شد.